Güncelleme Tarihi: 29 Ekim 2022
PlumeMag olarak keyifle takip ettiğimiz ve 10. yıl edisyonunda medya partneri olarak yer aldığımız Mamut Art Project’te, eserleriyle yer alan genç ve başarılı 3 sanatçıyı yakından tanımanızı istiyoruz. Defne Oruç, Yusuf Ağım ve Zeynep Demirhan’a sanat kariyerleri ve proje kapsamındaki tecrübelerine dair 3’er soru sorduk. Size tavsiyemiz, eserleri yerinde görmeniz ve denk gelirseniz sanatçılarla şahsen tanışmak üzere Bomonti Ada’ya uğramanız.
Mamut Art Project 30 Ekim akşamına kadar gezilebilir.
Keyifli okumalar…
Bize biraz kendinizden ve sanat hikayenizden bahseder misiniz?
Defne Oruç: Yeni bir mezun olarak pratiğimde bir geçiş dönemindeyim. “Nasıl sanat yapmaya devam edebilirim?” ve “Üretimimi çalışma hayatımın yeni rutinine nasıl yedirebilirim?” ya da “Sanatçı kimliğimi nasıl oluşturmak istiyorum?” gibi sorulara kafa yormaya devam ediyorum.
Üniversiteyi Goldsmiths’te Londra’da bitirdim ve oradaki atölyelerin bana tanıdığı alanda birçok medyada karışık teknik işler üretme fırsatım oldu. Bu bağlamda aidiyet olgusunu ve mekânın içinde taşıdığı daha birçok soyut hissi, fotoğraflarla ve metalden nakışa farklı tekniklerle çalıştığım heykellerle anlatmaya çalıştım. Şimdi Londra’da sanat tarihi alanında lisansüstü eğitimime başladım ve aynı zamanda Goldsmiths’te sanat departmanında asistan olarak çalışıyorum. Sadece sanat hayatımda değil her alanda en çok şey öğreten isimlerden biri de Ayşegül Erer. Çocukluğumdan itibaren bana yol gösterdiği için elime geçen her fırsatta ona teşekkür etme borcum var.
Yusuf Ağım: Sanata olan ilgim henüz küçük yaşlarda resim yaparak başladı. İlerleyen dönemlerde o dönemki resim ve edebiyat hocalarımın yönlendirmeleriyle güzel sanatlar lisesine başladım. 2013 yılında güzel sanatlar lisesini bitirdikten sonra İstanbul’a gelip güzel Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi sınavlarına girdim. Aynı sene Kadıköy’de ilk resim atölyemi kurdum. Lisans eğitimimin ardından akademik konulara olan ilgimden dolayı yüksek lisans eğitimine başladım (2019). Kısa bir zaman önce “Analitik Felsefe Bağlamında Resmin Doğası” başlıklı bir yüksek lisans tezi ile master alıp ardından Doktora – Sanatta Yeterlilik Programına başvurdum. Şu an halen Mimar Sinan Üniversitesi, Güzel Sanatlar Enstitüsü’nde Sanatta Yeterlilik programına devam etmekte ve sanatsal çalışmalarımı Kadıköy’deki atölyemde sürdürmekteyim.
Zeynep Demirhan: 1995, Aydın doğumluyum. Ankara’da mimarlık lisans eğitimi aldıktan sonra görsel üretim üzerine yoğunlaştım. 2019 yılında İstanbul Bilgi Üniversitesi Sinema ve Televizyon yüksek lisans bölümüne başladım. Sinema eğitimi ile beraber hareketli görüntü üzerine de düşünerek çekim pratiklerime devam ediyorum. Günlük yaşantımda tanık olduğum anları ve şeyleri yürüyerek belgeliyorum. Mekanın ruhu, içerisi ve dışarısı, sınırları, beden ve varoluş gibi kavramlar üzerine biriktirdiğim fotoğraf ve videolar üzerinde çalışıyorum.
Mamut Art Project’te yer alan serinizi hazırlarken motivasyonunuz neydi ve ilhamınızı nerden aldınız?
Defne Oruç: Mamut Art Project’te yer alan işlerim aynı zamanda mezun olmadan önce hazırlayacağım son projemdi. Bu yüzden bir anlamda aklımdaki bütün soruları ve iklim krizine dair anksiyeteleri bu projeye yüklemiş olabilirim. 2021 yazı sonrası aklımdan çıkmayan orman yangını imgelerini bir şekilde somutlaştırmam ve aynı zamanda konu üzerinde konuşmaya devam etmek gerekiyordu. Olup biten bir olayın anlatısı olmaktan öte etrafında bir topluluğun insanın, toplumun, devletin çevresiyle olan ilişkisini irdeleyebileceği bir ortamın arka planını oluşturacak bir iş yaratmak istedim. Ayrıca çalışmam sergilendiğinde ve görünürlük kazandığında izleyiciyle kurmak istediğim yakınlık beni motive eden faktörlerden biriydi.
Yusuf Ağım: Resmin, ana hatlarıyla ele alınıp, resim tarihsel bağlamından koparılmadan belki de daha çağdaş medyumlarla ele alınması genel manada çalışmalarımın dinamiklerini oluşturuyor. Sanat tarihsel referanslarla ürettiğim çalışmalarım, her biri kendi içerisinde “plastik sanatlar” bağlamında gerçekleştirildi. Çalışmaların belirli bölümünün biçimsel yapısı heykel formatına daha uygunmuş gibi görünse de bunların gösterilme biçimleri resim formatında.
Çalışmalarım; genel anlamda, resim-heykel arasındaki bu tartışmaya çözümsel kaygılarla yaklaşmamın bir sonucu olarak değerlendirilebilir. Çalışmalarda, genellikle yüzeyden dışarı doğru devam eden, katmanlı pentürel yapılar öne çıkıyor. Bu yapılar, resimlerin kavramsal yapısıyla ilişki içerisinde. Resimlerde, ana yüzeyden oldukça çıkıntılı, görünüm ve malzemesi ile rölyefi andıran bir yapı söz konusu.
Amorf bir görünüme sahip bu çalışmalar, gerçekte daha önceki süreçte gerçekleştirdiğim çeşitli peyzaj resimlerinin içerisinde geçen belirli pentürel değerlerin görece büyütülmüş hali. Geleneksel anlamda üretilmiş bir peyzaj resminin içerisinde geçen pentürel bir değeri “dışarı çıkarmak” ya da başka bir ifadeyle resmin bir heykelini yapmak da diyebileceğimiz bu durum, en genelde sanatın ne’liğinin sorun edilmesine dairdir.
Aslında resim, ister figür kompozisyonu olsun ister soyut vb. en genelde bir araç, bir yöntemdir. Bu yöntem, örneğin Mamut Art Project’ te yer alan çalışmalarımdan herhangi biri, kendi içerisindeki çözümsel yaklaşımla esasında sanatın doğasını kavramaya aracılık etmeyi amaçlıyor. Çünkü insan, tıpkı Aristoteles’in dediği gibi doğası gereği bilmek ister. Sanatçı da sözgelimi bir peyzaj resmi yaptığında, yöntem veya araç ne olursa olsun sanat hakkında bir şey söylemek eğilimindedir. Sanatçının söylediği bu şey de sanat nesnesinin (bir tür önerme olarak) kendisidir.
Zeynep Demirhan: Hayatın akışı içerisinde karşılaştığımız durumları, zihnimiz kendi süzgecinden geçirerek algılar. Çeşitli modifikasyonlar yaratıp bize gerçeği olduğundan farklı gösterebilir. Var olanı olduğu gibi görebilmek için etrafıma bakarak algımı, düşüncelerimi tekrar şekillendirebildiğimi ve çevrem ile bir bütünlük hali içerisinde olabileceğimi fark ettim.
Doğada bulunan statik ve dinamik elemanların birbiriyle konuştuğu anlara odaklanıp yaptığım yürüme eylemleri, zihnimde oluşan yanılsamaları geride bırakarak sadece orada olabildiğim bir deneyim sağlıyor. El değmemiş, primitive olan mekanlar ile ilişkilendiğim, fenomenolojiyi baz alarak özne olan beden ile etrafı arasındaki ilişkiye odaklandığım zamanlarda “Orası” fotoğraf serisi oluşmaya başladı.
Mamut Art Project’in 10. yıl edisyonuna başvuru ve sonrasında sergi için hazırlık süreci sizin için nasıl ilerledi? Ve Mamut’un size ne katmasını bekliyorsunuz?
Defne Oruç: Mamut Art Project’e bir gün başvurmak gerçekten sanat okumaya başladığım ilk yıldan beri aklımdaydı. Kendimi bu sene hazır hissettim ve en son ürettiğim seri olan “Gelecekte Beliren Bir Geçmiş” ile katılmaya karar verdim. İşlerimi belgeledikten sonra başvuru süreci oldukça açık ve sorunsuz geçti. Fakat sergi hazırlık süreci yurtdışında yaşadığım için zorlu oldu. İşlerimi Türkiye’ye kargolamaktansa İstanbul’da uzaktan yürüttüğüm bir üretim sürecine girdim. Mamut böylece şu ana kadar katıldığım en fazla plan gerektiren sergi oldu. Sergi kurulumunda B ve C planları yapmanın gerekliliğini bire bir deneyimledim ve ilk günden itibaren Mamut çapında bir projeye dahil olmanın getirilerinden çok şey öğrendim.
Beni Mamut’un 10. Edisyonunda en çok heyecanlandıran şey, sanatla haşır neşir insanlarla tanışıklık kurma imkanı oldu. Kendimi bir sanatçı olarak var etme ve yeni işler üretmeye devam etmek için tam da böyle bir itici güce ihtiyacım vardı.
Yusuf Ağım: Mamut Art Project, bir genç sanatçı açısından oldukça iyi bir deneyim. Süreç, başvuru aşamasından sergilemeye ve sonrasına kadar oldukça disiplinli ve titiz bir şekilde ilerliyor. Başta, sanatçı-izleyici ve mekan kavramları olmak üzere, sanatçı-küratör, sanatçı-koleksiyoner kavramlarını olgusal anlamda deneyimlemeyi sağlıyor.
Zeynep Demirhan: Mamut Art Project’in 10. yıl edisyonunun başvuru sonrası sergi hazırlık sürecinde samimi, sizi dinleyen ve sürekli iletişimde kalabileceğiniz bir ekiple çalışmak çok keyifliydi. Mamut ailesine bu yaklaşımından dolayı çok teşekkür ediyorum. Günümüz sanatçılarının buluşmasına imkan veren kolektif yaklaşımın, sanatçı görünürlüğünün artmasını, yeni fikirlerin ve arkadaşlıkların oluşmasını sağlayacağına inanıyorum.
Kapak Fotoğrafı: Defne Oruç, Gelecekte Beliren Bir Geçmiş, A Past that Looms in the Future, No. 4, Fine Art Baskı, 178.75 x 91 cm, 2022
