Güncelleme Tarihi: 25 Eylül 2021
Yeteneğin ne zaman ve ne şartlarda yeşereceğini tahmin edemeyiz. Sanatın ve üretken yanımızın imkanlarla sınırlanamayacağını gösteren başarılı fotoğrafçı Narasimha Reddy Yeddula ise bunun kanıtı. Mühendislik öğrencisiyken içindeki fotoğraf aşkını fark etmesiyle hayata bakış açısı değişen Yeddula, imkansızlık sınırlarını yıkıyor. Fotoğraflarıyla yalnızca bir anı değil bir hayatı anlatmaya ve kendince anlamlandırmaya çalışan Narasimha, bizlerle bu yolculuğunun detaylarını paylaştı.
Fotoğraf: Narasimha Reddy Yeddula
Fotoğraf hayatınıza nasıl girdi?
Fotoğrafçılık yolculuğum mühendislik okurken başladı. Arkadaşlarım ve ben onların fotoğraflarını çekmeye başladığım bir geziye gittik. Çalışmamdan gerçekten çok etkilendiler. Fotoğrafçılığı ciddiye almam için beni teşvik ettiler. Köyüme, etrafımdaki dünyaya, çocukluğumdan beri nasıl değiştiğine dikkat etmeye başladım. Benim küçüklüğümde köy halkımız tarımla geçinirdi. Ancak genç neslin hiçbiri bunun bir parçası olmak istemediğinden, bugün işler büyük ölçüde değişti. Son 20 yılda toplumda, geleneklerde ve ekonomide çok fazla değişiklik oldu.
Fotoğraf: Narashima Reddy Yedula
İş kariyere geldiğinde bir seçimle karşı karşıyaydım. Mühendislik alanında maaşı iyi olan ama sevmediğim bir işe mi girmeli miyim? Ya da kalbimi takip edip finansal açıdan istikrarlı olup olmayacağını kestiremediğim fotoğrafçılıkla mı uğraşmalıyım? Ben şansımı ikinci seçenekten yana kullandım.
Fotoğraf: Narashima Reddy Yedula
Fotoğraf aracılığı ile tüm bu bahsettiğim değişimleri, köyüm ve insanları hakkındaki hikayelerimi paylaşmak, geleceklerini mümkün olan her şekilde daha parlak hale getirmeye çalışıyorum. Bana gerçekten mutluluk veren şey de tam olarak bu.
Fotoğraf: Narashima Reddy Yedula
Eğitim süreciniz nasıl şekillendi?
Babam çiftçiydi ama işinde ona hiç katılmadım. Bunun yerine elektronik mühendisliği okudum. Ancak bu asla benim tutkum ya da ilgi alanım değildi. Babam fotoğrafçılıkla ilgilenmem için beni derinden etkiledi ve destekledi. O, kamera önünde dönüşmüş bir insandı. Mutlu, neşeli, en güçlü pozitif hisleri veren…
Fotoğraf: Narashima Reddy Yedula
Bir gün, o öldükten sonra tarlaya indim ve orada düşüncelere dalmış bir çiftçinin oturduğunu gördüm. Konuşmaya başladık ve ortada ellerini fark ettim. Kurak toprağı işaret ederek bana suyun bol ve mahsulün bol olduğu geçmiş zamanları anlattı. Kaba, işten yıpranmış elleri hikayeyi bambaşka bir şekilde anlatıyordu. O hikayeyi anlatmak için ellerinin fotoğrafını çektim.
Etkilendiğiniz fotoğrafçılar kimler?
Beni etkileyen ünlü fotoğrafçılar arasında Steve McCurry, Lee Jeffries, Carlynne Bergette Lawer ve Amy Vitale var.
Fotoğraf: Narashima Reddy Yedula
Hikaye anlatan fotoğrafların dışında ilginizi çeken tarzlar var mı?
Tek bir fotoğraf türü seçmek zor, çünkü bir hikayeyi, nerede ve ne zaman olduğunu anlatmayı seviyorum ve bu birden çok stil aracılığıyla olabilir. Aklıma kazınan anları, gerçekleştiğinde fotoğraflarım aracılığıyla paylaşmayı tercih ediyorum. Bununla birlikte, astrofotografi, çağdaş, güzel sanatlar, vahşi yaşam ve sokak fotoğrafçılığını seviyorum.
Fotoğraf: Narashima Reddy Yedula
Sanat artık metropolle daha ilgili görünüyor, küçük bir mekanda fotoğraf sanatıyla uğraşmakta zorlandınız mı?
İnsanların sanatı ve sanatçı olmayı fark etmesini sağlamak zor. Para önemli evet. Hayatımızı sürdürmek, sevdiklerimize bakmak için. Ancak gerçek mutluluk, yapmayı sevdiğimiz şeyin peşinden gitmektir. Bu yüzden fotoğrafçılığa başladım. Evrenin benim tarafımda olduğuna inanıyorum ve sanatçı olmanın getirdiği tüm zorluklara rağmen şanslıyım. Zor olmasına rağmen, şimdiye kadar çalışmalarım için bir miktar takdir gördüm ve bunun için çok minnettarım.
Fotoğraf: Narashima Reddy Yedula
Ne yazık ki büyük şehirler dışında sanatın görünürlüğü çok düşük. Bu konuda ne düşünüyorsunuz, sanatta sizin için fırsat eşitliği var mı?
Benim yaşadığım gibi köylerde fotoğrafçılık her zaman bir olayla ilişkilendirilir; düğünler, doğum günleri, vesikalık fotoğraflar gibi… Benim için her şey hikaye anlatmakla ilgili. Ama onlardan farklı olmak aynı zamanda biraz görünürlük için iki kat daha fazla çalışmam gerektiği anlamına geliyor. Dahası, kendi kendimi yetiştirdim ve kendime hala profesyonel demiyorum. Bu yüzden benim için fırsat sayısı çok az. Ama ben olumluyum ve gelecek için çok umutluyum.
Fotoğraf: Narashima Reddy Yedula
Fotoğraflarınızı çok beğendik. Nelerden besleniyorsunuz?
Fotoğraf çekmeyi kendi kendime öğrendim ve öğrenmem asla bitmiyor. Okumaya, hareket halindeyken öğrenmeye, gözlemlemeye ve uygulamaya devam ediyorum. Sosyal medya bana gerçekten yardımcı oldu. Instagram’da çok fazla harika fotoğrafçı var. Tekniklerini internette okuduğum daha ünlü fotoğrafçılarla birlikte gözlemliyorum. Bütün bu insanlar bana her gün ilham vermeye ve öğretmeye devam ediyor.
Fotoğraf: Narashima Reddy Yedula
Nadir bir mücadele ile sanatınızı yarattığınızı görüyoruz. Peki, doğduğunuz yer ve içinde bulunduğunuz durum farklı olsaydı, fotoğrafla ilgilenmeye devam eder miydiniz?
‘Mücadele’ ile ilgili kısım doğru, çünkü buradaki insanlar hayatımla ne yapmaya çalıştığımı anlamıyor (gülüyor). İnsanlarla iletişim kurmanın bir yolu olarak fotoğraf çekmeye başladım. Hangi ekipmana sahip olduğum önemli değil, tek ihtiyacı olan anı gözlemlemek ve yakalamak.
Yaptığım şeyi yapabildiğim, harika fotoğraflar çekebildiğim ve ailemi ve köyümü gururlandırdığım için gerçekten kutsanmış olduğumu düşünüyorum. Nerede olursam olayım her zaman fotoğrafçılığı seçerdim.
Fotoğraf: Narashima Reddy Yedula
Bu fırsat için size kalbimin derinliklerinden teşekkür etmek istiyorum. Benim için gerçekten çok şey ifade ediyor.
Kapak Fotoğrafı: Narashima Reddy Yedula
